بررسی عوامل موثر بر میزان فرسودگی شغلی کارکنان زندانهای استان تهران

فرسودگی شغلی نوعی اختلال است که به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت شخص در معرض فشار روانی، در وی ایجاد می شود و نشانه های مرضی آن نیز فرسودگی هیجانی، جسمی و ذهنی است. در ضمن عزت نفس فرد مبتلا به این عارضه کم می شود و احساس ناسودمندی می کند. هدف کلی این پژوهش بررسی عوامل موثر بر میزان فرسودگی شغلی کارکنان شاغل در زندانهای استان تهران صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق عبارتست از کلیه کارکنان شاغل در زندانهای استان نهران و نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام شده است و بر اساس فرمول کوکران از تعداد 3800 نفر تعداد 349 نفر به عنوان نمونه انتخاب و در پژوهش مشارکت نمودند. تکنیک جمع آوری اطلاعات در تحقیق، پرسشنامه توأم با مصاحبه می باشد.پرسشنامه مورد استفاده در این تحقیق ترکیبی از یک پرسشنامه استاندارد 25 سوالی مسلش برای سنجش میزان متغیر وابسته (فرسودگی شغلی) و پرسشنامه محقق ساخته که حاوی سوالاتی در رابطه با متغیرهای مستقل- حمایت اجتماعی، رضایت شغلی و استرس شغلی- وهمچنین ویژگیهای جمعیت شناختی، می باشد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی وتبینی و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از تکنیک ها وآزمونهای آماری ta و tb و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه بین دو متغیر حمایت اجتماعی و فرسودگی شغلی درسطح پایینی بوده و فرضیه ما تایید نشده است. و ارتباط بین دو متغیر رضایت شغلی با فرسودگی شغلی معنی دار بوده و فرضیه ما تایید شده است یعنی هر چه میزان رضایت شغلی کارکنان افزایش یابد موجب کاهش میزان ابتلا به فرسودگی شغلی می شود. وارتباط بین دو متغیر استرس شغلی با میزان فرسودگی شغلی هم معنی دار بوده وفرضیه مورد نظر ما تایید شده است، یعنی با بالا رفتن استرس شغلی زمینه های ابتلای کارکنان به فرسودگی شغلی افزایش می یابد.